سقوط ایرباس Air Blue

سقوط هواپیمای ایرباس در پاکستان

باور كنيد هر وقت از قبل برنامه ريزي مي كنم تا مطالبي را به مناسبت ايام تاريخي كشور تقديم شما عزيزان بزرگوار كنم .. مسئله اي پيش مي آيد كه همه حساب و كتاب هاي من به هم مي ريزد ! راستش رو بخواهيد به مناسبت عمليات عرور آفرين مرصاد همچنين ششم مرداد سالروز فرار رهبر جنايتكار منافقين تحليلي رو ارايه دهم .. كه با انتشار پست قبلي فاصله هاي انتشار به هم ريخت .. مطلب ديگري در باره عزل ژنرال جهانباني توسط شاه همچنين خاطره اي دست اول از تيمسار خاتم را قصد داشتم از امروز طراحي هايش رو انجام دهم .. كه خبر سقوط ايرباس وادارم كرد فعلآ ان را هم كنار بگذارم ضمن اين كه به دليل نگارش و طراحي تصاوير اين پست كه ساعت هاي طولاني وقت ام را گرفت ، از پاسخ به كامنت هاي شما ياران غافل موندم . اميدوارم بنده را ببخشيد ..

آن چه در باره سقوط هواپيماي ايرباس خطوط هواپيمايي ايربلو تقديم شما مي شود ، صرفآ جنبه اطلاع رساني دارد . و نظريه شخصي است . فراموش نكنيد كه با عجله و سريع نگاشته شده است . در صورت دريافت اطلاعات كامل در باره سانحه در بخش كامنت ها نظرات تكميلي ام را ارايه خواهم داد . اميدوارم اين آخرين سانحه در صنعت هوانوردي باشد ..

برچسب ها : اير بلو + هواپيمايي پاكستان + ايرباس + كاليدور پروازي + مارگله + كراچي + اسلام آباد + سانحه + تلفن همراه + Air Blue + Blue Air +Blue 1 + Margalla Hills

اصل خبر

یک فروند هواپیمای مسافربری پاکستانی در نزدیکی پایتخت این کشور سقوط کرده است.

بامداد روز چهارشنبه، 6 مرداد (28 ژوئیه)، یک فروند هواپیمای مسافربری از نوع ارباس 321 متعلق به شرکت هواپیمایی ایربلو، که یک شرکت هواپیمایی خصوصی پاکستان است، در ارتفاعات جنگلی مارگله، واقع در نزدیکی اسلام آباد، پایتخت، سقوط کرد. مقامات پاکستانی گفته اند که هنوز از تعداد سرنشینان این هواپیما اطلاع دقیقی ندارند اما احتمال می رود شمار آنان بیش از یکصد و پنجاه نفر باشد. برخی از گزارش ها حاکی از آن است که تا کنون اجساد تعدادی از سرنشینان هواپیما یافت شده و جستجو برای یافتن کسانی که ممکن است هنوز زنده مانده باشند ادامه دارد. به گزارش منابع هواپیمایی پاکستان، هواپیما هنگامی سقوط کرد که در صدد بود در هوای بارانی و مه آلود در فرودگاه بین المللی بی نظیر بوتو در اسلام آباد به زمین بنشیند. هنگام فرود هواپیما، ارتباط خلبان با برج مراقبت قطع شده بود و شاهدان عینی گفته اند که هواپیما با عبور از فراز شهر در ارتفاع کم، در دامنه ارتفاعات پر درخت مارگله به زمین برخورد کرد. تصاویر تلویزیونی که از دوردست گرفته شده نشان می دهد که از نقطه سقوط هواپیما دود غلیظی به آسمان بر می خیزد اما دسترسی زمینی به این محل دشوار بوده و برای چندین ساعت امکان تصویربرداری وضعیت هواپیما و سرنشینان آن از راه نزدیک وجود نداشته است.محل سقوط هواپیما در ارتفاعات پردرخت مارگله واقع شده و برای دسترسی به آن، راه زمینی وجود ندارد اما مقامات پاکستانی گفته اند گروهی از امدادرسانان به محل رسیده و هلی کوپترهای نجات عملیات امدادرسانی را آغاز کرده اند.به گفته مقامات دولتی، بلافاصله پس از سقوط هواپیما، جنگلبانان برای کمک به مصدومین احتمالی این هواپیما به محل سانحه عزیمت کردند.

اگرچه هنوز علت سقوط هواپیما مشخص نیست، اما به گفته خبرنگاران، بدی اوضاع جوی احتمالا عاملی موثر در بروز این سانحه بوده است.در چند روز گذشته، ریزش شدید باران های موسمی شرایط رفت و آمد هوایی در اسلام آباد را با دشواری هایی مواجه کرده بود.خبرهای رسیده از اسلام آباد حکایت از آن دارد که جمعی از خویشاوندان مسافران هواپیما به منظور کسب اطلاع از وضعیت بستگاه خود در فرودگاه بی نظیر بوتو پایتخت اجتماع کرده اند.گزارش های اولیه حاکی از آن بود که پرواز این هواپیما از ترکیه آغاز شده بود اما بعدا اعلام شد که هواپیما در مسیر داخلی پرواز می کرد و از کراچی عازم اسلام آباد شده بود.شرکت ایربلو عمدتا در زمینه حمل و نقل مسافر در خطوط داخلی پاکستان فعالیت دارد و پروازهای خارجی آن به دوبی، ابوظبی، شارجه، مسقط و منچستر منحصر است.این شرکت در سال 2003 کار خود را آغاز کرد و در حال حاضر، بخش قابل توجهی از بازار پروازهای داخلی پاکستان را در اختیار دارد.ناوگان هوایی این شرکت از تعدادی هواپیمای ایرباس 319 (با ظرفیت حدود 140 مسافر) و ایرباس 321 (با ظرفیت حدود 180 مسافر) تشکیل یافته است.شرکت ایربلو در زمینه عرضه سفرهای کم هزینه داخلی پاکستان تخصص دارد.

نگاهي به خطوط هوايي ايربلو

نام خطوط هوايي " Air Blue " در نگاه نخست تداعي كننده خطوط هوايي معتبري چون :Jet Blue" Blue 1 يا " Blue Air " و چند ايرلاين ديگري است كه با " بلو " به معناي آبي آغاز مي شوند . اما اين اسم در كشور پاكستان به يكي از بزرگ ترين شركت هاي مستقل و خصوصي هواپيمايي تعلق دارد كه عملآ از سال ۲۰۰۴ ميلادي آغاز به كار كرده است . اين شركت هوايي طي سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ بالاي يك ميليون و چهارصد هزار مسافر در پرواز هاي داخلي پاكستان حمل كرده است . كه در قياس با پنج ميليون مسافر حمل شده در خطوط هواپيمايي پاكستان ( PIA ) و ۳۵۶۰۰۰ مسافر " شاهين اير " طي سال مشابه جايگاه دوم را كسب كرده است .

اين شركت هواپيمايي ۵ كاليدور پرواز داخلي را در اختيار دارد . همچنين يك هواپيما در دوبي دارد كه روزانه يك پرواز به شهر " لاهور " انجام مي دهد . همچنين چهار پرواز هفتگي از اسلام آباد و سه پرواز از شهر " پيشاور " صورت مي گيرد . يك هواپيماي ايرباس مدل " ۳۲۱ - آ " هم از اسلام آباد همه روزه به سوي منچستر پرواز مي كند . البته شركت فوق مايل است با توجه به ظرفيت اين نوع ايرباس ها سر راه توقفي هم در آنكارا داشته باشد . اما طبق توافقاتي كه بين پاكستان و انگلستان منعقد شده است ، تنها يك شركت هواپيمايي از هر كشور مجاز به ارايه سرويس هوايي به لندن است . ضمنآ شركت هواپيمايي اير بلو چهارده فروند ايرباس جديد ( ۳۲۰ - آ ) خريداري كرده است كه با ظرفيت ۱۵۷ صندلي در دو كلاس پرواز هاي خارجي در مسير هاي ابوظبي ، بانكوك ، كويت ، مالزي و سنگاپور را انجام مي دهند مديران اين شركت هواپيمايي مصمم هستند براي دستيابي به قاره اروپا و دسترسي به كاليدور هاي پروازي كشورهاي اسكانديناوي بزودي هواپيماهاي مجهزي چون ايرباس " ۳۵۰ - آ " يا ۷۸۷ را به ناوگان هوايي خود بيفزايند . شايان ذكر است اين شركت هواپيمايي با ارايه بليط هاي ارزان قيمت هميشه مشتريان خاص خود را دارد .

سانحه چگونه اتفاق افتاد .. !؟

۱۵۲ مسافر بامداد چهارشنبه ( ششم مرداد ماه ) مصادف با ۲۸ ژوئيه شاد و خرم در فرودگاه زيباي كراچي كه مشرف بر درياي عرب است ، سوار يك فروند ايرباس مدل ( ۳۲۱ - آ ) مي شوند . فصل باران هاي موسمي مدتي است آغاز شده است . مسافران بومي به اين نوع هواي باراني و متلاطم عادت دارند . ميهمانداران با لبخند مقدم مسافران را خير مقدم مي گويند .. بعضي از آن ها خواب آلود هستند . پرواز شماره " ED- 202 " به آرامي از باند باراني و خيس فرودگاه كراچي كنده مي شود .. مقصد شمال پاكستان شهر اسلام آباد است . بعد از ساعاتي پرواز حدود ۹:۳۰ بامداد هواپيما به منطقه اسلام آباد نزديك شده است .. خلبان ضمن هماهنگي با مركز كنترل ترافيك ارتفاع خود را كم مي كند .. در منطقه اپروچ بعد از تماس با مسئول برج مراقبت به وي توصيه مي شود به دليل ترافيك موجود ضمن حفظ ارتفاع خود بايستي عمل " هولدينگ " انجام دهد . ( گاهي اوقات به دليل ترافيك باند فرود ، برج از خلبان مي خواهد در منطقه تعريف شده دور خود بچرخد . اين چرخش را اصطلاحآ " هولدينگ " مي نامند . گاهي ممكن است هواپيما چندين مرتبه دور خودش بچرخد ) در اين لحظه ارتفاع هواپيما ۲۷۰۰ پا است . خلبان بعد از چرخش ... ناگهان تماس اش با برج مراقبت قطع مي شود . شاهدان عيني در آن لحظه هواپيمايي را مي بينند كه در ارتفاع خيلي پائين از روي منطقه اي از شهر عبور مي كند .. ! لحظاتي بعد به كوه هاي مرتفع جنگلي " مارگله " ( Margalla Hills ) برخورد مي كند ..

دود غليظي از دامنه كوه به چشم مي خورد .. خانواده ها و بستگان مسافران ناراحت و پريشان به فرودگاه اسلام آباد هجوم اورده اند .. نخست وزير پاكستان با هلي كوپتر خود را به منطقه سقوط هواپيما مي رساند .. نيروهاي امداد به سختي خود را به محل سانحه رسانيده اند .. بر اثر برخورد شديد و شعله ور شدن هواپيما ، اجساد بعضي مسافران به اطراف پرت شده اند .. طبق اعلام خبرگزاري هاي رسمي تا اين لحظه ( ساعت ۲۱ همان روز ) يك صد جنازه پيدا شده است .. و جهت شناسايي و تشخيص هويت به بيمارستان هاي شهر منتقل شده است ..

چرا ايرباس سقوط كرد .. !؟

پيش بيني دلايل هر سانحه اي تا پايان تحقيقات و بررسي هاي كارشناسانه و اعلام مقامات رسمي عملآ ميسر نيست .. اما گاهي اوقات به دليل شرايط موجود برخي متخصصان حدس هايي مي زنند . كه ممكن است صحيح باشد با غلط .. ! اما به طور حتم تا اتمام تحقيقات كه با هزينه هاي گزاف صورت مي گيرد ، هر نوع اظهار نظري بيهوده است ! و نظر شخصي تلقي مي شود . آن چه تا اين لحظه پيش بيني شده است ، هواي باراني و مه غليظ بوده است .. !! اما حالا كه هر كسي نظر خاص خودش رو بيان مي كنه .. با اجازه شما ياران بزرگوار من هم استدلال خودم رو با توجه به شناختي كه از اسلام آباد و منطقه فوق دارم ، شرح مي دهم .. !

شهر اسلام آباد همان گونه كه در نقشه دقيق گوگل در بالا مشخص است تقريبآ چسبيده به شهر " راولپندي " است ! خود اهالي منطقه معتقدند اين دوشهر خواهر دوقلوي هم هستند كه توسط اتوباني از هم تفكيك شده است . در شمال آن كوه هاي جنگلي " Margalla Hills " قرار گرفته است . و يكي از نقاط ديدني و توريستي شهر اسلام آباد است . بگذريم .. برخلاف نظراتي كه تاكنون بيان شده است ، من معتقدم به هيچ عنوان عوامل جوي باعث خوردن هواپيماي ايرباس به كوه نمي تواند باشد .. ! ( تآثير جنبي ممكنه داشته باشد ) دليل اين نظريه ام اين است .. هر هواپيمايي چه نظامي و چه مسافربري داراي استاندارد هاي تعريف شده اي براي پرواز و فرود در شرايط آْب و هوايي متفاوت است . در پست هاي قديمي در باره ابرهاي آتش زاي " سي .بي " توضيحات كافي داده ام . به عبارتي اگه عامل ابرهاي خطرناك باعث سرنگوني شده است ، صد در صد اداره هواشناسي و برج مراقبت در باره مقدار ابر ها به خلبان هشدار هاي لازم را مي داد ! كه تا اين لحظه چيزي در اين رابطه عنوان نشده است ! پس مي ماند ديد كم .. كه ايرباس با ابزار هاي ناوبري خود خيلي راحت مي تواند در شرايط اعلام شده فرود آيد ..

يك نظريه مي تواند چنين باشد كه .. مسافران خود را براي فرود اماده كرده بودند .. اما به دليل ترافيك پيش امده و چرخش هواپيما ، امكان دارد بعضي از مسافران به دور از چشم ميهمانداران با تلفن همراه خود قصد تماس با خانواده هاي خود را داشتند . تا دليل تاخير و ايضآ سلامتي خود را به اطلاع آن ها برسانند .. شايد دو دلداده .. شايد يك قرار كاري به هر حال با روشن شدن تلفن همراه ، و ارسال پالس به بيرون ، باعث اختلال در سيستم هاي ناوبري ( VOR ) شده باشند ! به اين صورت :

هواپيما ديد كافي ندارد .. تمام هوش و حواس خلبان در لحظه هولدينگ به سيستم آلات دقيق خود است .. تمام سيستم ها منظم كار مي كنند .. در همين لحظه به دليل ارسال پالس از داخل هواپيما ، سيستم ناوبري جهت اصلي رو قاطي كرده و نقطه اشتباهي را نشان مي دهد .. و خلبان به اصطلاح آن را شوت مي كند .. با تغير مسير هواپيما به سمت شمال كشور تغير جهت مي دهد .. در حالي كه خلبان فكر مي كرده به يكي از جهت هاي شرق يا غرب در حال اپروچ است .. ( احتمالآ شرق ) و چرخش به محوريت يك بال در شرايطي كه باران شديدي به شيشه هاي جلو و سقف هواپيما كوبيده مي شود ، فشار و سختي پرواز در ارتفاع پائين هم مزيد علت شده و به اصطلاح " ورتي گو " مي شوند .. و هواپيما در همان ارتفاع پائين ( ۲۷۰۰ پايي ) به سمت شمال اسلام آباد راهي مي شود و بعد ...

اميدوارم اين آخرين سانحه در جهان باشد .. خدا روح همه درگذشتگان را شاد كند .. همان گونه كه مطلع ايد ، با عجله اين پست را نوشتم . بديهي است در صورت دريافت اطلاعات جديدي از سانحه ، در بخش كامنت ها تحليل هاي شخصي ام رو ارايه خواهم داد .

منابع : آنا ايرو

بنگاه خبرپراكني بي بي سي

سايت رسمي ايربلو

سايت اي تي ان

تراول بلاگ

جناب فرنودي

در پناه ایزد منان پاینده و جاوید باشید .

بهروز مدرسی

این پست ساعت ۲۳۰۰به تاريخ ششم مرداد ماه ۱۳۸۹ پایان یافت .

پاینده و برقرار باد ارتشیان دلاور و قهرمان ایران

{
function anonymous()
{
function anonymous()
{
return enlargeWithSlideshow();
}
}
}" href="http://dc173.4shared.com/img/144132520/a1935f2d/Weblog-Archive-.jpg?sizeM=7">

آرشیو سایت اينجا آرشیو وبلاگ اینجا

جناب مدرسی سلام
تمایل دارم یکی از خاطرات شغلی خود در سالهای گذشته را برای عبرت و تجربه اندوزی مدیران امروزین نقل کنم تا هم سرگرمی باشد و هم کسب تجارب مدیریتی... در پائیز سال 1364 شمسی مدیر عامل هتل کوثر تهران بودم که یک هتل 4 ستاره قدیمی در مرکز شهر تهران است. ما در آن هتل حدود 80 نفر پرسنل داشتیم که در بخشهای مختلف هتل کار می کردند.حاشیه ای بزنم در کمک به تفهیم مطلب برای دوستان. در هتل دو دسته میهمان داریم.یکی آنها که اقامت کوتاه مدت می کنند و دیگری آنها که بلند مدت تر مقیم هتل می شوند.میهمانانیکه طولانی مدت در هتل می مانند بشکل طبیعی با پرسنل هتل دوست می شوند.شما تصور کنید میهمانی که بیشتر از یک هفته در یک هتل می ماند بتدریج کلیه پرسنل را شناخته و بر حسب تعداد تماس یا دیدار هر یک در طول روز با بعضی آشنا تر و با برخی کمتر آشنا می شود ولی بهر حال با همه سلام علیک پیدا می کند.گاهی بدلیل همین آشنائی بیشتر و گاهی هم با دادن انعام خود را به آنها نزدیکتر می کند.(اینرا بگویم که انعام دادن و گرفتن در هتل یک رسم است و در همه جای دنیا انجام می شود) بهر حال بعضی میهمانان پس از مدتی که می مانند بدلیل همین نزدیکی کم کم از طریق همین پرسنل با مدیران هتل هم آشنا شده و مراوده پیدا می کنند و گاهی هم درخواستهای نامعمول دارند که بعضا باعث دلخوری مدیریت و بهم خوردن رابطه می گردد!
(این حاشیه ها لازم بود.غر نزنید!) یکی از همین روزها میهمانی بسیار خوش لباس در حدود 45 ساله با موهای فلفل نمکی و اجتماعی از درب اطاق من وارد شد و خود را مهندس ن تاجر نخ و اهل تربت حیدریه معرفی کرد و گفت که چون مدتی است در این هتل اقامت دارد لازم دیده با مدیر هتل بیشتر آشنا شود.در اینگونه موارد ضمن ابراز خوشوقتی از این آشنائی معمولا وی را به یک شام دعوت می کنیم تا هم یکشب اورا از تنهائی درآوریم و هم در مقابل محبت او نزاکتی در خور یک مدیر را نشان بدهیم.

منهم همین کاررا کردم و سر شام اورا بسیار جنتلمن و متمول یافتم.برای تجارت نخ به تهران آمده بود و در بازار تربت ظاهرا آدم سرشناسی بود.ده روزی بود که در تهران بسر می برد و قرار بود بیست روز دیگر هم بماند.خلاصه شب خوبی بود.حدود دو سه روزی گذشته بود که صبح قبل از خارج شدن از هتل به دفتر من آمد و با اکراه و خجالت اظهار داشت که اطاق اورا شب قبل مدتی که برای شام پائین بوده دزد زده است! بسیار شرمسار بود که اینرا می گفت و ضمنا می گفت که چیزی نبرده اند که لایق گفتن باشد ولی برای اطلاع من که حالا دوست شده بودیم بخود فشار آورده و مطرح کرده است، تامن در جریان باشم.بسیار آشفته شدم و اصرار کردم که جبران خسارت نمایم که البته نپذیرفت و رفت. من با یکدنیا فکر و خیال تنها ماندم و سعی کردم ضمن مشورت با سرپرستان قسمتها جریان را رد گیری کنم.همه بی اطلاع بودند و از سایر میهمانان خبری نرسیده بود که شکر کردیم! این موضوع برای من که مدیر بودم خیلی گران تمام می شد و باید تا آخر خط می رفتم.ناامنی بدجوری وجودم را فراگرفته بود.گویا یک خودنویس طلا - یک جفت دستکش چرم وحدود 5 هزار تومان وجه نقد از وی برده بودند.مرتب هم می گفت که تقصیر خودم بود که کیفم را باز روی تخت انداخته بودم ! من از همان روز شروع به تحقیق نامحسوس کردم.فردای آنروز یک مسافر چینی که تعدادشان در هتل زیاد بود بسراغ من آمد و اعلام کرد که کتش را با یکعدد دوربین عکاسی از اطاق برده اند ! یک شوک دیگر...پس فردا عین همین موضوع برای دیگری تکرار شد و اینبار کلاه - خودنویس طلا - 100 دلار پول نقد و گواهینامه یک میهمان ایرانی بسرقت رفته بود! چهار روز بعد پالتو - کفش نو - یک ساک چرمی کوچک یک اطاق دیگر دزدیده شد! بهمین ترتیب ظرف ده روز بعد چندین اطاق مورد دستبرد قرار گرفتند.سرگیجه عجیبی گرفته بودم.هر شب با کابوس دزدی از اطاقها از خواب می پریدم و هرروز انتظار داشتم بمحض اینکه پشت میزم قرار میگیرم خبر تازه دیگری بشنوم و هر روز هم همینطور می شد...

البته اینکه می گویم هرروز نه بواقع اینطور نبود و بعضی روزها استراحت میکرد!! در دوره ای تعدادی افسران آگاهی یک استان دیگر در تهران آموزش می دیدند و در هتل ما اقامت طولانی مدت داشتند،درنتیجه آشنا شده بودیم.چند نفر از اینان در آگاهی تهران پستی داشتند.تلفن زدم و با آنها ملاقات کردم.شکم را به کارکنان هتل ابراز کردم و حدود 17 نفر از پرسنلی که در معرض رفت و آمد به اطاقها بودند و بعضا شاه کلید داشتند را بعنوان مشکوک معرفی نمودم.عجالتا همه آنها را اخراج موقت کردم.تمام 17 نفر به آگاهی جلب شدند.افسران آشنا زنگ زدند که اینها هیچکدام سابقه دار نیستند پس نمیتوانیم برای اقرار گیری به زور متوسل شویم.اگر بشویم و اعتراف نکنند میتوانند از شما شکایت کنند و تو بدردسر می افتی! هم دلم سوخت که عده ای زن و بچه دار کتک بخورند و شاید فقط یکی از آنها گناهکار باشد و هم ترسیدم بر علیه خودم شکایتی شود.ناگفته نماند یکی از کارهای من تقریبا همه روزه این بود که بروم بازار و اجناس دزدیده شده را خریده و جایگزین کنم تا رضایت مالباخته جلب شود!
به آگاهی گفتم من همه اینها را اخراج میکنم ولی آنها را نزنید..دلم نمیخواهد همکارم که روزی دوست بودیم کتک بخورد.چگونه در چشم زن و بچه اش نگاه کنم؟ همه را آزاد کنید ولی اخراجند.زیرا که جرات ریسک بکار گیری آنها را نداشتم. همه رفتند و چند روزی آرامش حاکم شد.
بتدریج مطمئن شده بودم که کار یکی از آنها بوده.پرسنل جدیدی استخدام شدند و کار بروال عادی افتاد.
حدود 8 ماه سپری شد.دیگر اتفاقی نیفتاد.جمعا 14 فقره دزدی شده بود.یادم هست که 6 نفر از آنها چینی و کره ای بودند. یکشب که روزنامه اطلاعات را می خواندم خبری دیدم در صفحه حوادث به این شرح : دزد هتلهای تهران دستگیر شد!! خواندم و دیدم که فردی دستگیر شده و اعتراف کرده و آگاهی از مدیران چندین هتل از جمله ما خواسته بود طی چند روز آتی بتدریج به شعبه...آگاهی مراجعه نمائیم.
روز موعود رفتم.لای درب ورودی همان شعبه سرک کشیدم دیدم در اطاق بزرگی حدود 30 نفر مجرم دست و پا بسته و هر یک در گوشه ای منتظرند و چند افسر آگاهی هم با لیاس شخصی پشت چند میز مشغول بازدید از پرونده ها.صدا زدم جناب سروان....گفت بیاتو!

رفتم سلامی و علیکی و موضوع را گفتم.بلند شد گفت ببینی می شناسی؟ گفتم تا کی باشه.تا آنموقع هنوز هم فکرم متوجه کارکنان بود.مرا به اطاق دیگری راهنمائی کرد.کسی در آن نبود الا یکنفر سربزیر و ژولیده و مفلوک که یک دستش به پایه یک میز گوشه اطاق با دستبند بسته شده بود. بناچار بعلت کوتاهی پایه میز چنباتمه اجباری زده و نشسته بود.کله اش پائین بود و نای نگ اه کردن نداشت.دونفری رفتیم توی اطاق.صداش کرد، سرشو بلند کرد و با بی میلی بالا را نگاه کرد.افسر بمن گفت می شناسی؟ به او خیره شدم.گفتم نه! قطعا از همکاران نبود.گفت دوباره ببین! نگاه کردم.بازم نه! گفت بیا بیرون.رفتیم همون اطاق اولی.از درون کمد آلبوم بزرگی را درآورد.یک صفحه این آلبوم 24 گواهینامه رانندگی با 24 اسم مختلف ولی با یک عکس! همان مهندس تربت حیدریه ای مقیم هتل!!! خدایا چه می دیدم؟! سریع بداخل اطاق دوم رفتیم.دستش را باز کرد و بلند شد.با قدی خمیده روبروی من ایستاد.شرمم می آمد در چشمانش نگاه کنم! از وی پرسید این آقا را می شناسی؟ کمی سرش را بالا آورد و گفت سلام! بله ایشان مدیر یکی از همین هتلها است.ولی اسمم و اسم هتل را یادش رفته بود!من بدقت نگاه کردم.بله خودش بود ولی لاغر تر، مو ها سفید تر، چشمها بی فروغتر وتا شده بود.از آن لباس و کفشهای مدل جدید هم خبری نبود و لباسها اطونکشیده و مندرس بودند.چند لحظه ای گذشت و هرگز سرش را بالا نیاورد.از اطاق بیرون آمدیم و به اطاق افسر مربوطه رفتیم.گفت که شکایتی تنظیم کنم که کردم و به هتل بازگشتم.در سرتاسر راه به این فکر می کردم که او چگونه اینکار را میکرد و به اینکه با وجدانم و اینهمه کارگر اخراجی چه کنم؟

عصر همان روز به یکی از همان افسران آشنا تلفن زدم و خواستم برای کسب تجربه بما بگویند که روش او چگونه بوده است. قول داد و اینطور اظهار کرد : این آقای مهندس قلابی در هتل اقامت کرده و بادو ستی و گشاده دستی رایج در انعام، پرسنل را از نظر عاطفی برای خود می خریده است.عصر ها که میهمانان خسته و کوفته از کار بر می گشتند در لابی با آنها طرح دوستی ریخته و برای شام از ایشان دعوت می کرده است.بسیاری از میهمانان که تنها برای کار به تهران می آیند عصر ها خسته اند و چون کسی را ندارند از این ابراز لطف ها استقبال می کنند بخصوص اینکه طرف خودش هم میهمان است و با کارکنان هم در حضور آنها خوش و بش می کند و سرشناس هتل است! دعوت وی را می پذیرند و باهم به رستوران می روند.گارسون به آنها نزدیک میشود و دستور غذا می گیرد.دزد هتل وقتی گارسون دور میشود با بهانه ادای نماز تا آوردن غذا از میهمان دیگر پوزش خواسته بسرعت به اطاق خود می رود و با یکدسته کلید(بیش از 100 کلید به یک حلقه!)که قبلا در لوازمش جاسازی کرده خارج شده یکراست به اطاق میهمانی که سر میز منتظر او و غذاست رفته و بسرعت اقلام سبک و ارزشمند وی را برداشته و به اطاق خودش برده و جاسازی می کند تا فردا از هتل خارج نماید! بسر میز برگشته، ضمن عذر خواهی از تاخیر مشغول گپ وصحبت از بیزنس و کار در تهران و شهرستان و غیره می نماید و پس از شام هریک به اطاق خود میروند!!! مالباخته که حدود دو ساعت در اطاقش نبوده و در حقیقت از صبح هم نبوده است به هیچ کس شک نمی کند جز پرسنل بدبخت هتل و شکایت به مدیر بردن.مدیر هم چنانکه افتد و دانی باز فقط به پرسنل مشکوک میشود و در این بلبشو بازار شک و تردید و یقه این و آنرا گرفتن ، دزد ناقلا به 14 فقره دزدی دیگر سرفرصت می رسد و حالشو می برد!!

بماند که من بیچاره چطور با وجدان خودم درگیر شده و تا نفر آخر کارکنان اخراجی را پس از 8 ماه یکی یکی یافته و بسر کارهایشان بازگرداندم و حلالی طلبیدم.ولی این دزدی خاص را در همه کلاسهائی که برای هتلداران جوان داشتم بعنوان یک تجربه دردناک تعریف کرده و به آنان توصیه به شکیبائی و تعقل و تفکر در قضاوت و دوری از احساسات کردم.امروز 25 سال از آن روز ها می گذرد و من بسیار ابدیده و پخته شده ام.

مطالب خواندنی

پیشنهاد دو پست دولتی توسط احمدی نژاد ( اینجا )

چگونه به جای دختر خارجی ، برادر پاسداری را تحویل ام دادند !! ( اینجا )

چگونه از تهمت کودتای نوژه ، نجات پیدا کردم !!؟ ( اینجا )

به جای قطعه هواپیما بهروز وثوقی تحویل دادند !! (اینجا )

ماجرای جدا شدن سر مسافری در مقابل چشمان خانواده اش !! (اینجا )

نقش ستون پنجم در سقوط هواپیمای آیت الله محلاتی ! ( اینجا )

آیا تاکنون آتش گرفتن انسانی رو از نزدیک دیده اید !!؟ ( اینجا )

ادار خلبان ، نظم پایگاه را به هم ریخت !! (اینجا )

دلایل سقوط هواپیمای خبرنگاران ! ( اینجا )

آیا زندانیان سیاسی به دریاچه نمک ریخته می شدند !!؟ ( اینجا )

چگونه به دبیر کلی حزب خران برگزیده شدم !!؟؟ ( اینجا )

انتقاد از اعلیحضرت همایونی جهت رفاه الاغ !! ( اینجا )

با خلخالی در صحرای طبس ! ( اینجا )

چرا در پرواز آبنبات تعاروف می کنند !؟ (اینجا )

پرواز به قبیله آدمخواران !! (اینجا )

عملیات محرمانه نجات زندانیان ( اینجا )

ماجرای اشگ ننه علی ( اینجا )

شوخی با حاج آقا در جبهه ! ( اینجا